PLEJAS et PLEJADES

PLEJAS et PLEJADES
PLEJAS, et PLEJADES
Latine Vergiliae dicuntur, a verni temporis significatione, quô navigatio incipit, quemadmodum Graecis ἀπὸ τοῦ πλεῖν, hoc est, anavigando, Πλειάδες nominantur, ut quidam volunt. Pleiadum enim ortus vernus navigationis tempus indicavit. Ovid. Fastor. l. 5. v. 165.
Ora micant Tauri septem radiantia flammis
Navita, etc.
Poetae filias faciunt Atlantis, ex Pleione Nympha, ideoque Atlantidas Virgilius dixit, earumque nomina finxerunt, Electram, Alcinoen, Celaeno, Meropen, Steropen, Taygetam, Maiam. Valde autem inter se constipatae sunt hae stellae. Unde glomerabile sidus Manilius vocat, l. 4. Propert. l. 3. El. 5. v. 35.
Pleiadum denso cur coit igne chorus.
Ubi alii spisso. Seneca, in Medea, v 96.
Et densi latitant Pleiadum greges.
Hae tempestatem concitare solent. Horat. l. 4. Od. 14. v. 20.
Indomitas prope qualis undas
Exercet Auster, Pleiadum cherô
Scindente nubes.
Propert. l. 2. El. 16. v. 51.
Non haec Pleiades faciunt nec aquosus Orion.
Statius, l. 9. Theb. v. 460.
——— Cum Pleiadas haurit (tempestas)
Aut nigrum trepidis impingit Oriona nautis.
Lucan. l. 8. v. 852.
Ibit et imbriferâ siccas cum Pleiade Thebas.
Claudianus:
——— Madidâque cadente
Pleiade. ——— ———
Statius, Theb. l. 4. v. 120.
——— Neque enim violentior exit
Amnis humô, quum Taurum aut Pleiadas hausit aquosas.
Idem primam syllabam corripuit, l. 1. Sylv. 3. v. 95.
Haec per et Aegaeas byemes, Pliadumque nivosum
Sidus, et Oleniis dignum petiisse sub astris.
Val. Flacc. l. 5. v. 415.
——— Densaeque sequuntur
Pleiades, et madidis rorantes crinibus ignes.
Pherecydes has tradit 7. sorores fuisse, Lycurgi filias ex Naxo insul. Liberipatris nutrices, ab Iove inter sidera relatas, ne vim ab Orione paterentur. Reliqui Atlantis filias faciunt. Ovid. l. 4. v. 169.
Pleiades incipiunt humeros relevare paternos,
Quae septem dici, sex tamen esse solent.
Seu quod in amplexum sex hinc venêre Deorum:
Nam Steropen Marti concubuisse ferunt;
Neptuno Alcynoen, et, te formosa, Celaeno:
Maian, et Electram, Taygetamque Iovi:
Septima mortali Merope tibi, Sisyphe, nupsit:
Paenitet, et facti sola pudore latet.
Vide Natal. Comit. l. 4. c. 7. Nomen quoque septem Poetarum in Graecia fuit, sub Ptolemaeo Philadelpho, quorum Lycophron obscurissimus, alexandram, poema edidit. Nic. Lloydius. Sic saeculô praeteritô Pleias Poetarum in Gallia dicta, Morer. in Dictionar. Hist.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”